Cinema News

بالیوود صد ساله می شود 

صنعت فلم پرطرفدارهند که به بالیوود شهرت دارد، جمعه ۱۰ ماه می صد ساله می شود. هواداران بالیوود نه تنها در هند، که در چندین کشور آسیایی، محصولات این سینما را دنبال می کنند.بالیوود سال های اخیر از رمانتیسم سوررئال به واقع گرایی گرایش یافته است. میلیون ها هندی هوادار پروپاقرص سینمای بالیوودی هستند؛ سینمایی که برای حکایت کردن داستان هایش همواره از ترانه و رقص کمک بسیار گرفته است. در سینمای بالیوود سالانه بیش از هزار فلم تهیه می شود و بیش از سه میلیارد تکت سینما فروخته می شود.بسیاری از شهروندان هندی می گویند نمی توانند زندگی روزمره را بدون بالیوود تصور کنند. نخستین فلم بالیوودی در سال ۱۹۱۳ روی پرده سینماهای هند رفت. این فلم که داستانی برگرفته از اسطوره شناسی هندوان داشت، سیاه و سفید بود و حکایت پادشاهی افسانه ای بود. از آن روزها تا امروز، بالیوود سفر بسیار کرده و فراز و فرودهای فراوانی را از سرگذرانده است. 

تهیه وترتیب حمید کاوون هنر پیشه افغان
.

شهر بی‌ سینما

دوشنبه 30 جوزا 1390 ساعت 16:27

مزار شریف به شهر بی ‌سینما و تیاتر شهرت یافته است.

گرچه در این ولایت مدیریتی به نام "تیاتر و افغان فلم" وجود دارد؛ اما فعالیت این مدیریت به مثابه هیچ است. جالب است بدانید که مزار شریف جزء چهار شهر بزرگ افغانستان؛ یعنی کابل، قندهار و هرات به شمار می رود. از زاویه دیگر اگر به مزارشریف مرکز ولایت بلخ نگاه کنیم، این ولایت گنیجه ادیان باستانی و مهد تمدن و زادگاه مفاخر بزرگ کشورمان نیز به حساب می رود و... به رغم این حسناتی که دارد، امروز از پدیده "هنر هفتم" در این ولایت خبری نیست. حتی در این ولایت ساختمانی به نام سینما وجود ندارد. از میان چهار شهر بزرگ کشور، مزار شریف تنها شهری است که سینما ندارد. محمد انورنبیل؛ مدیرتیاتر بلخ، نداشتن سالون نمایش های عمومی سینما را در بلخ مایه سر افکندگی می داند. او با یاد آوری از شوق و علاقه جوانان بلخ به سینما با افسوس فراوان می گوید که این مدیریت ظرفیت، توانایی و امکانات لازم را ندارد تا به عطش جوانان بلخ پاسخ گوید. وی هم چنان می افزاید که هنرمندان تیاتر دراین ولایت با مشکلات زیاد مواجه اند به دلیل نبود بست کافی در این مدیریت، شماری از جوانان علاقمند با هزینه‌های شخصی مهارت‌های تیاتر را فرا می گیرند. گرچه  صالح محمد خلیق؛ رییس اطلاعات و فرهنگ ولایت بلخ از فعالیت نسبی مدیریت تیاتر و افغان فلم در چوکات ریاست اطلاعات و فرهنگ  سخن می گوید؛ اما این یک واقعیت است که با جواز دادن به چهار موسسۀ فلمسازی و تولید چند فلم غیر معیاری، سینما شکل نمی گیرد. از زاویه کلان اگر در سطح افغانستان نگاه کنیم، تفکر سینمایی و هنری در کشور هنوز شکل نگرفته است و در بلخ این مسئله حتی در ذهن مردم به درستی معرفی نگردیده و... حوا نوری خانمی است که علاقه فراوان به کارهای سینمایی دارد. او بی توجهی مقامات را به سینما و تیاتر، سبب بی علاقگی باشندگان بلخ به هنرهای تصویری می داند. او می افزاید:" من تنها زنی هستم  که سالهاست در این عرصه فعالیت می‌کنم اما تاهنوز در مدیریت تیاتر به حیث کارمند اجیر بامعاش بسیار  ناچیز فعالیت می نمایم. او ادامه می دهد با اینکه مشکلات اقتصادی زیادی دارم، ولی چون به این هنر علاقه دارم تا هنوز این مشکلات را تحمل کرده ام." صادق سرمست زاده؛ مسئول مدیریت افغان فلم و یکی از موسسات تولید فلم در بلخ است. او اکنون مشغول تدوین چهارمین فیلم خود به نام" راه سپید " می‌باشد. این سینماگر از نبود فضا و زمینه مناسب برای فلمسازی در این ولایت شکایت دارد. سرمست زاده،  استفاده جویی افراد غیر مسلکی  از نام سینما را سبب بی اعتمادی خانواده ها نسبت به حضور فرزندان شان در پردۀ سینما و تیاتر می داند به باور وی، هستند کسانی که با استفاده از نام سینما اهداف شخصی ونادرست  شان را دنبال می نمایند. سراج الدین که خود سینماگر است. او با اشاره به مسایل مالی، وسایل عصری و مجهز،  ضعف فلم نامه نویسی و... را از مشکلات اساسی سینما گران می داند. وی تصریح می کند که سینماگران با وسایل ساده و قدیمی به فلم برداری می‌پردازند درحالی که در جهان سینما، هر روز وسایل عصری در اختیار سینماگران قرار می گیرد از سویی هم اکثر فلم‌های تولیدی کاپی از فیلم‌های هالیوود وبالیوود می باشد. وی نبود فلمنامه نویسان مجرب و کارکشته را عامل این کار می داند. به باور وی در ولایت بلخ به غیر از تعداد اندکی اکثریت سینما گران غیر مسلکی بوده  واز آموزش‌های لازم سینما گری برخوردار نمی باشند. گفتنی است، مزارشریف درگذشته  دارای بزرگترین محل نمایش موسوم به مزارننداری"بود. این محل توسط طالبان تخریب شد و اکنون این مکان  به مارکیت بزرگ‌ تجارتی  مبدل گردیده است.

حمید کاوون هنر پیشه افغان 

from tkg   

محترم ابراهم عارفی رییس جدید افغان فلم

با گفتن تبریکات وتنمیات بریشان ما سینما گران افغان امید وارهستیم که اشتباهات وحق تلفی هایکه تا اکنون صورت گرفته بود در سینمای افغانستان دیگر تکرار نشود . امید وار هستیم که با آمدن ایشان سینمای افغانستان یک رنگ جدیدی بسوی پیشرفت وترقی داشته باشد خد مت صادقانه ایشان با عث پیشرفت ما سینما گران میشود.

 افغان فلم تغییر می کند

ابراهیم عارفی، رییس جدید افغان فلم که از حدود یک ماه به این سو در این سمت گماشته شده، از آوردن تغییرات و اصلاحات در این ریاست سخن می‌گوید، نبود ترانسپورت، آماتور بودن اکثر سینماگران، نبود نظم و برنامه در این ریاست، به گفته او از مشکلاتی اند که نیاز به اصلاحات جدی دارد، او می‌گوید:" مشکل افغان فلم، نظم است که هیچ وجود ندارد، در طول 10سال کسانی که در افغان فلم بوده اند، هیچ کسی از آن‌ها کنترول نکرده اند، آماده ساختن آرشیف این ریاست برای دیدن همگانی، و تبدیل آن از نوار سینمایی به شکل دیجیتل از دیگر تغییراتی است که عارفی از آن سخن می‌گوید، به گفته وی، مواد اولیه آرشیف این ریاست در معرض نابودی قرار دارد، و او به کمک تخنیکی کشور آلمان آن را حفظ خواهد کرد، در کنار این‌ها، وی با اشاره به آماتور بودن اکثر سینماگران، از ایجاد یک نهاد آموزشی دانش سینمایی در ساحه افغان فلم نیز برای سینماگران خبر می‌دهد، او می‌گوید:" در نظر داریم تا یک نهاد آموزشی سینمایی را در ساحه افغان فلم ایجاد کنیم، تخنیک مدرن را داخل افغانستان می‌سازیم، از کمک‌های دونرها استفاده خواهیم کرد، و از بورسیه‌های تحصیلی که برای سینما اختصاص داده شده نیز بهره خواهیم جست، پیش از این مسوولان ریاست افغان از نبود بودجه برای تهیه فلم‌های سینمایی انتقاد می‌کردند؛ اما آقای عارفی با رد این گفته‌ها، مسوولان پشین افغان فلم را به کم کاری متهم می‌کند، او می‌گوید:" نظر به تقاضا است که بودجه در اختیار شما قرار می‌گیرد، تا وقتی که تقاضا نداشته باشیم، پس چی انتظاری باید داشته باشیم؛ تا به امروز پیشنهاد ( جهت تهیه فلم ) صورت نگرفته، پروپوزل از افغان فلم خواسته شده، تا آخرین لحظه کسی این پروپوزل را در اختیار دولت نگذاشته است. افغان فلم همان درخواست ضروری را که باید برای اداره بالاتر از خود می‌داده، نداده است، به گفته او دولت بودجه مشخصی را در ارتباط با افغان فلم دارد، اما وی وضاحت بیشتری در مورد اندازه این بودجه ارایه نکرد. تهیه 34 فلم به عنوان کارت هویت 34ولایت کشور از دیگر اقدامات رییس جدید افغان فلم می‌باشد که به زودی به اجرا گذاشته خواهد شد. آقای عارفی در این باره می‌گوید:" 34 فلم مثل کارت هویت درباره 34 ولایت افغانستان تهیه می‌کنیم که جهت تهیه این فلم‌ها، سناریو و کارگردانی آن در یک داوطلبی آزاد گذاشته خواهد شد و مسایل تخنیکی و فنی این فلم‌ها را افغان فلم به عهده خواهد داشت به گفته او، هدف از تهیه این فلم‌ها در قدم نخست، نمایش افغانستان به جهانیان است و در قدم دوم نمایش این فلم برای افغان‌ها خواهد بود؛ تا بیشتر با ولایت و فرهنگ کشور خود آشنا شوند ، گفتنی است، آقای عارفی یکی از سینماگران پشینه‌دار کشور بوده و تحصیلاتش را تا مقطع ماستری در روسیه و پس از آن در آلمان به پایه اکمال رسانده است. او مدتی را به حیث مشاور در تلویزیون ملی به کار و فعالیت پرداخته و با آریانا فلم نیز همکاری داشته است.

نبود شناخت از هویت سینمای افغانستان

هنوز متأسفانه به جز از چند سینماگر انگشت شما در کشور، شمار دیگری از سینماگران (به ویژه آنانی که به گونه ی غیر حرفه یی وارد سینما شده اند) تا اکنون نمی دانند که هویت سینمای افغانستان چیست و بازتاب واقعیت فرهنگی ما در پیوند با سینما کدام است. از دید من، یکی از عواملی که سبب شده تا هویت سینمای کشور ما دچار بحران واقعی شود، همین نبود درک و نبود شناخت درست از این هویت است. من در این باور با شماری ازسینماگران کشورم هم عقیده ام که هنوز هویت واقعی سینمای افغانستان به گونه ی سامانمند شکل نگرفته است؛ اما پاسخم به این عزیزان این است که هویت واقعی سینمای را کی باید بسازد؟ بی تردید این هویت، با ساخته های جدی و ژرف سینمایی پدید می آید، نه این که ما هرروز دنبال بازتاب مفاهیمی در سینما باشیم که ما را از هویت مان دور می کند و به جای آن بحران هویت سینمایی را تقویت می نماید.

کمبود هنرپیشه های زن:

کمبود هنرپیشه های زن، به دلیل موجودیت سنت های دست و پاگیر در جامعه و برداشت بدی که از حضور زنان هنرپیشه در افغانستان وجود دارد، چالش عمده ی دیگری است که در برابر سینماگران کشور وجود دارد و به همین دلیل است که سینمای افغانستان، بیشتر سینمای مذکر است و زنان هنرپیشه در آن (به جز از چند ساخته ی سینمایی) نقش حاشیه یی دارند و به شدت سینمای افغانستان با بحران حضور زنان هنر پیشه رو به رو است.

حمید کاوون هنر پیشه افغان .................!


 

کمبود امکانات:

کمبود امکانات اقتصادی و نبود سرمایه گذاری درست در عرصه سینمای افغانستان و هم چنان کمبود ابزار و فنآوری های تکنیکی، از مهم ترین چالش ها فرا راه سینماگران و عدم شکل گیری فرآورده های سینمایی بهتر است. جای یادآوری است که برخی از فرآورده های سینمایی تا حدی هم خوب که در کشور تولید می شوند، بیشترشان با امکانات محدود و عدم سرمایه گذاری مواجه اند، و این تنها تلاش و ذوق دست اندرکاران آن است که با پی گیری وپشتکار، به پیروزی های محدودی در این عرصه نایل می آیند؛ یعنی نه دولت و نه نهاد های مسؤول در این عرصه توجه می کنند و نه هم منبع مشتخصی برای تمویل و سرمایه گذاری در این زمینه وجود دارد.